24 Kasım 2008 Pazartesi

6 Kasım 2008 Perşembe

29 Ekim 2008 Çarşamba

HERKESİN ASIL KAHRAMANI ANNESİ

Herkesin ilk kahramanı babası olsa gerek

Haziran’ın 29’u her daim sıcaktır
Eğer öldürülmüş bir babanız varsa
1979’da, Türkiye’de, emir-komuta zinciri içinde

Teninizi soymak isteyebilirsiniz
Üstündeki bütün kıllarla birlikte
Yapış yapış bir samimiyet ortalıkta dolanır
Belki tanıdık gelir diye bir yerden
Dolanır durur; ihanet elinizi bir dost gibi sıkmaya çalışır

Şunun şurasında yazın bitimine ne kaldı oysa
Biraz zorlasak yağmurlu bir gökyüzü kucaklayacak hepimizi
Sırılsıklam bir öpücükle
Siz taziye sanırsınız oysa
Bütün ömrünüz boyunca durmadan kaynatılan kahveyi
Mezarlık çıkışı azıcık soluklanabilsek
Ruhumuz kol kanat gerecek üstümüze

Kimse bilmez
Aslında herkesin gerçek kahramanı annesidir
Bu yüzden babaların anıları hep asılı durur evin her yerinde

Misafirlikte




SOĞAN DİKİMİ